De drug van druk zijn
Na een weekje vrij word ik me er weer zo bewust van hoe druk mijn geest is. Gevuld met de dagelijkse input van werk en de wereld om me heen. Ondanks dat ik zo veel aan yoga kan doen, trekt het leven me ook mee in werken, sociale verplichtingen en verleidingen. En die drukte is soms heerlijk omdat je het gevoel hebt dat je volop leeft en leert. Het kan echter ook een soort drug worden, waarin je niet meer weet wat rust is of wat je in die rust kan doen. Becoming a human doing in plaats van human being. Vrij zijn, geeft altijd weer even dat inzicht: To be. Dat is het enige wat er echt toe doet. Met aandacht iets doen en daar moet ruimte voor zijn. Terwijl als je druk bent je veel eerder de neiging hebt om dit te compenseren met nog meer prikkels, middelen of activiteiten in de buitenwereld.
Leven vanuit de MIND
Hoe meer ik in rust kom om meer ik besef dat mijn MIND het stuur heeft overgenomen. De mind waarin gedachten, emoties, gevoelens huizen. In de yoga probeer je echter boven die mind te komen en te leven vanuit het INTELLECT. En dan bedoel ik niet het intellectuele maar wel je eigen wijsheid die voorbij boekenkennis gaat. Wijsheid of innerlijk weten die als een soort helikopter boven je eigen leven kan cirkelen en neutraal kan analyseren wat er in je leven gebeurt en wat te doen. Niet omdat je omgeving dat zegt, het geloof of je ouders maar omdat het een soort universele kennis en wijsheid is die voorbij tijd en plaats gaat.
De metafoor van de strijdwagen
In de yoga filosofie wordt de menselijke persoonlijk in vijf instrumenten verdeeld; het lichaam, de zintuigen, de mind, het ego en het intellect. De strijdwagen is een veelgebruikte metafoor in de yoga om het functioneren van de mens uit te leggen.
De koets staat voor het lichaam, de paarden voor de zintuigen (en de driften die daaruit komen zoals emoties, verlangens en angsten). De teugels zijn ons dagelijkse verstand waarin onze geest en ego een plek hebben. De koetsier is ons hogere zelf of het intellect dat overzicht heeft in ons eigen handelen. De eigenaar, de heer of dame in de koets, is de ziel; het goddelijke in onszelf, de innerlijke goeroe of hoe je het ook wilt noemen. Het probleem in ons dagelijkse functioneren is dat die paarden en teugels voor een groot deel de dienst uit maken. Ze willen alle kanten op en worden door allerlei zaken om hen heen afgeleid. De paarden bepalen welke kant de ziel op wordt getrokken, in plaats van dat de koetsier opdracht geeft waar naar toe te gaan door werkelijk naar zijn ziel te luisteren.
Wie heeft de teugels in handen?
Door dit beeld constant bij je te dragen krijg je steeds meer inzicht naar welk instrument je aandacht gaat. In hoeverre ben je je bewust van je daden, je emoties, je gedachten of voel je dat die paarden ook alle kanten op trekken? Mmmmm, een etalage vol met lekkers en voordat je het weet sta je binnen terwijl je eigenlijk net gegeten hebt. Het doel in de yoga is om je bewust te worden van die prikkels en het inzicht te verwerven dat je werkelijk verbinding krijgt met jezelf, als je die zintuigen niet slaafs volgt. We zijn opgegroeid in een wereld waar er bijna alleen nog maar prikkels zijn. TV, reclames, smartphone, Instagram, sporten, reizen, consumeren, leuke dingen doen. Als we even geen prikkels binnen krijgen worden we onrustig en vaak hebben we geen idee meer hoe we naar binnen kunnen keren.
Ons geluk zit van binnen, niet in de dingen om ons heen
Want waarom zouden we überhaupt naar binnen gaan en ons even terugtrekken van die zintuigen? Misschien omdat onze onvrede ontstaat door een gebrek aan contact met onszelf? Als je die vervreemding opheft, naar binnen gaat, contact maakt met de eigenaar van de koets, dan kom je er achter dat alles er al is. Dan hoef je niet meer in de buitenwereld te zoeken om je behoeftes te bevredigen. Door contact te maken met je lichaam en je geest, voel je weer even waar het echt om gaat. Die wijsheid kan je meenemen in die leuke wereld vol met verleidingen en prikkels die ook waanzinnige ervaringen geven. Maar steeds meer voel je hierdoor, dat je het niet in die wereld hoeft te zoeken. Zolang je de ziel laat leiden in de weg die je moet bewandelen, kan je de mind (de geest en je ego) ook sturen om de beste beslissingen voor jezelf te maken. Dan gaat de weg niet over hoe je zoveel mogelijk kan bereiken op welk vlak dan ook, maar juist over hoe meer je kan laten, kan loslaten om tot de puurheid van jezelf te komen. Daar zit alle bevrediging, alle kennis en alle geluk dat we zoeken.
Meditatie helpt je om dieper met jezelf te verbinden
Meditatie kan je helpen om naar binnen te keren en je verlangens intern te onderzoeken. Hier observeer je het lichaam, wordt je je bewust van de zintuigen, de oneindige malende gedachten en het ego. Hoe meer die instrumenten tot rust kunnen komen, hoe meer je intuïtie en het intellect kunnen spreken. Vanuit de stilte leer je om je meer op je ziel, dat goddelijke in jezelf te richten. En hoe vaker je dit doet, hoe vaker het ook overdag stil blijft. Dat je opeens doorloopt bij die lekkere bakker omdat je intellect stuurt en zegt; lekker maar je heb het niet nodig. De geest die meer observeert dan oordeelt en in het hier en nu blijft in plaats van het verleden of de toekomst erbij haalt. En het ego die niet meer gericht is op de buitenwereld maar naar zijn eigen ziel, waardoor het handelen en de keuzes veranderen, puurder worden.
Yoga zorgt voor transformatie
Dat is precies waar yoga ons kan helpen en voor een transformatie zorgt. Niet alleen door oefeningen op een mat te doen. We zijn in het Westen ergens gaan geloven dat het om die asana’s gaat, de cult van het lichaam en gezondheid. Dat gezonde lichaam is absoluut noodzakelijk maar niet om de vorm zelf. Het lichaam is als een beker die de inhoud moet vasthouden. Daarom moeten we er goed voor zorgen, blokkades opheffen om verder te kunnen transformeren. Steeds subtieler in lichaam, geest en intellect zodat we weer de eigenaar van de koetst worden. Uiteraard genietend van het uitzicht om ons heen, waarin je je hoofd naar buiten steekt om de wind, zon en regen te voelen en naar de koetsier te roepen; we are going in the right direction, just follow this road driver…. De paarden die zich netjes voegen en samen op volle kracht vooruit gaan omdat ze gestuurd worden en zich niet meer laten afleiden wat er niet toe doet. Misschien wel een beetje als de Kerstman met zijn rendieren in vogelvlucht de lucht in. Wat een beetje focus niet kan doen in een nacht.
